St. Paddy's day
Door: Debbie van Elden
Blijf op de hoogte en volg Debbie
22 Maart 2015 | Verenigd Koninkrijk, Belfast
De laatste stage week breek morgen aan. Aan de ene kant zonde natuurlijk, de kinderen beginnen eindelijk aan mij te wennen en ik aan hun moeilijke accent. Maar aan de andere kant ook wel een fijn idee. Mede door het moeilijke accent was ik iedere dag bek af. Het is heel vermoeiend om elke dag om te schakelen en natuurlijk gaat het op een gegeven moment wel vanzelf. Toch blijft het vermoeiend. Deze week was maar een kort weekje, twee dagen in totaal. We hadden namelijk het grote feest dat gevierd moest worden! St. Patricksday. Wordt nu niet allemaal te enthousiast, want het klinkt heel spannend, leuk en gezellig maar we moeten het natuurlijk ook niet overdrijven. Het feest begon smorgens rond een uur over 11. Allemaal groene katholieken en toeristen trokken naar het centrum van de stad. Vanaf de City Hall zou om 12 uur een parade vertrekken en daar stond iedereen met smacht op te wachten. Toen we aankwamen bij de City Hall wapperde vrolijk de Britse vlag boven op het gebouw. Dat is niet normaal dames en heren! De protestanten komen namelijk elke zaterdag bijeen om te demonstreren. Ze willen dat de Britse vlag permanent op dat gebouw aanwezig is. Helaas voor hen heb ik hem nog nooit zien hangen tot St. Patricksday dus... De dag voornamelijk wordt gevierd door de katholieken, de ''echte'' Ieren. De parade begon en er kwamen papiermaché poppen langs 2.0. Wel griezelig maar erg mooi gemaakt. Na de 3 meter hoge st. Pat. die voorbij kwam geschuifeld konden de slangen uiteraard niet achterblijven. Ze zeggen hier dat St. Patrick de slangen uit Ierland heeft weg gejaagd. Naïef dat ik ben vond ik dat wel grappig maar had er niet over nagedacht dat ze dat als metafoor gebruikten. De slangen zijn namelijk niet de echte slangen, maar de ongelovige heidenen die zijn omgeluld in het katholieke geloof. Tot zover dus het leuke verhaal over de slangen... Na het bewonderen van een parade die meer doedelzakspelers bevatten dan echte praalwagens werd het tijd om met zijn allen tegelijk naar het plein te begeven waar de artiesten zouden komen. En uiteraard moest dit letterlijk met zijn allen, van oma tot opa, vader, moeder, broer, zus, dochters, zoons en uiteraard de volgende generatie in kinderwagen. Iedereen die wel eens in een willekeurige stad is geweest tijdens Koninginnedag weet hoe enorm irritant het is om mensen met buggy's voor, achter of naast je te hebben lopen. Ik ben drie keer aangereden, heerlijk op je enkels die dingen dus mijn dag kon niet meer stuk. Dan pas kun je zeggen dat je het met je volle bewustzijn hebt meegemaakt. Na dat ik het poortje had doorstaan met de beveiliger (niet iedereen van onze groep trouwens, één iemand had bier meegenomen... ook niet zo handig) werd het tijd voor een lunch. Een veel te duur, smakeloos frietje werd de winnaar. Daarna hebben we mogen genieten van echte Ierse danseresjes op traditionele en op moderne muziek. Toen kwam er een bandje die alle bekende pub nummers afdraaide, erg leuk want die konden we grotendeels mee mompelen (improviseren is hier geen enkel probleem, jij verstaat niemand en zij verstaan jou niet) en toen de klapper van de dag: Home Town! Een trieste boyband a la one direction die ook zonder microfoon nog top te verstaan waren en soms even vergaten dat zij aan de beurt waren. De meiden vooraan gingen helemaal los, je kon ze bijna opdweilen. Als laatste waar we lang op hadden gewacht was dan eindelijk aan de beurt: Simon Webbe. De meiden vooraan hadden geen idee wie het was, dat is ook lastig als je 12 bent. Al zagen ze er niet uit als 12... je zou hier gewoon eens voor de gein heen moeten om alleen maar mensen te kijken. Ze lopen hier erg achter op de mode... en op warme kleren. Maar na het genieten van Simon Webbe was het 15.00 en alles stopte. De stad liep leeg, de ''normale'' niet groene mensen kwamen uit hun huizen en het was gewoon weer een dinsdag. In de stad was het niet te zien dat het St. Patricksday was geweest en alles ging weer zoals de dag ervoor. Het enige spannende wat er was gebeurd die dag, is dat ze de Britse vlag voor de City Hall in de hens hebben gestoken. ME busje, 5 politie auto's, heel veel politie.
Woensdag was het gewoon weer tijd voor stage en alhoewel ik de avond ervoor niet uit was geweest, was ik de volgende ochtend kapot. De dag vloog gelukkig voorbij en voordat ik het wist zat ik alweer in de bus naar huis. Donderdag hebben een paar kinderen aan mij gevraagd waarom ik eigenlijk niet zo praatte zoals zij. Toen ik vertelde dat ik niet uit Noord Ierland kwam vonden ze dat allemaal toch maar een beetje vreemd. Ach weten die kinderen veel, de volgende stad vinden ze al ver. Moet je nagaan hoever Nederland dan wel niet moet zijn. Morgen ga ik een lesje geven over Nederland. De Nederlandse vlag komt voorbij, Nederlands liedje, uiteraard de standaard Nederlandse molens en tulpen en ik ga ze het woord juf proberen te leren. Mijn leerkracht van de NHL komt op bezoek, die komt vanmiddag aan. En woensdag krijg ik inspectie van een leerkracht van St. Mary's. Dan is het nog maar twee dagen en stage zit er alweer op. En dan is het nog maar 7 weken en mijn Noord Ierse avontuur zit er alweer op! Gelukkig komt Nick nog langs, mijn ouders, ga ik nog naar Edinburgh voor 5 dagen met mijn huisgenootjes en staat Derry ook nog op de planning. Oja en nog een hoeveelheid schoolwerk waar je u tegen zegt. Maar dat komt vast en zeker allemaal wel goed!