The .itches of Belfast

Als je weg gaat lijkt alles rozengeur en maneschijn. Ook al zit het inpakken van je koffer dan misschien tegen of de vlucht er naar toe. Maar als je er eenmaal bent, dan heb je het gevoel dat er niks meer mis kan gaan. Je bent veilig op de plek van bestemming aangekomen en met je huisgenoten lijkt het goed te klikken. Het eerste weekend kook je gezellig samen, je hebt bijzondere gesprekken en je leert weer nieuwe dingen van elkaar. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik sociaal niet altijd erg handig ben met nieuwe mensen. Ik flap er weleens iets uit waar ik later dan van denk: Mhhh, was dat wel handig? (soms denk ik dat ook niet... oeps) En na een week met meer dan één a twee mensen op mijn nek, word ik soms een beetje.... hoe gaan we het eens noemen... kriebelig, chagrijnig, geïrriteerd? Maar goed dat weet ik, in de meeste gevallen ken ik mezelf, en dat was ook één van de dingen waar ik goed op moest letten. Maar bij deze ervaring zou ik in huis zitten met meer dan één a twee mensen dus dat zou een lastige opgave worden. En na inderdaad 10 dagen moet ik zeggen dat het behoorlijk lastig is. Samenwonen met (eigenlijk wel) vier hele verschillende onbekende mensen in huis is een hele opgave. Hoe ontzettend gezellig onze Erasmus ervaring is begonnen zo dramatisch is het de afgelopen dagen geweest. Op dit moment is de rust weer een beetje aan het wederkeren en kan mijn lichaam ook weer een beetje rust vinden. Op dit moment heb ik stijve spieren, een enorm zwaar hoofd en al vier dagen een vreselijk irritant trillend ooglid. Nou mensen... normaal zie je dat niet bij anderen, bij mij dus wel! En dit heeft allemaal te maken met stress. Ik zal jullie niet langer in spanning laten, jullie willen natuurlijk allemaal weten wat er is gebeurd. Nou dat is een super lang verhaal. Maar om een lang verhaal kort te maken, het klikte toch niet zo heel goed met de mannelijke bewoners in dit huis. Mensen die mij al langer kennen dan vandaag weten dat het lastig is om mij mee te krijgen naar een bar, pub of iets anders dergelijks. De eerste week hadden mijn vrouwelijke huisgenoten en ik dus ook besloten om het lekker rustig aan te doen en eens in een pub te gaan kijken wanneer wij zin zouden hebben. Dit werd helaas niet op prijs gesteld door de andere twee huurders. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat wij helemaal niks leuks hebben gedaan (lees mijn blogs maar eens na), maar inderdaad de pub is nog niet voorbij gekomen. Na een meningsverschil en een paar gesprekken thuis en op school, is vandaag al één van de mannen verhuisd en regelt de ander ook een ander onderkomen. En eigenlijk vind ik het heel jammer dat het zo is gegaan, maar misschien wel het beste, je hoopt natuurlijk dat het klikt, dat je het kan vinden met je huisgenoten maar de realiteit is dat je het niet altijd met iedereen kan vinden. Gelukkig zit ik nu nog wel in huis met twee schatten van meiden en hebben we hele lieve medestudenten in het huis op de hoek zitten, dus dat komt wel goed. Alleen helaas, voelen wij ons nu met zijn drieën wel een beetje: The Bitches of Belfast.

Ondanks alle troubles in paradise hebben we ook hele leuke dingen gedaan! We hebben namelijk met zijn drieën een lijst gemaakt met alle plekken die we graag willen bezoeken hier in Belfast of in Noord Ierland. Gisteren zijn we door de stad gaan wandelen op zoek naar één van de oudste markten in Belfast. De markt heet: De st. Georges market en is elke vrijdag, zaterdag en zondag. Hier heb ik samen met de andere ladies de lekkerste cupcake aller tijden gegeten! Namelijk een Banoffee cupcakeje. Dit is een cupcakeje met banaan en karamel. Zo verschrikkelijk slecht, maar echt heel erg lekker! Maar na één zo'n cupcake heb je voor de rest van de dag een sugarrush en absoluut geen honger meer. Dus na het bekijken van de markt besloten we om naar de Queens university toe te lopen en daar het Ulster museum te bekijken en de botanicalgarden. Maar ook hier is het gewoon januari, koud, rond het vriespunt oftewel winter. En in de winter valt een botanische tuin nogal tegen. Dus die hadden we redelijk snel gezien. Het ulster museum laat een stuk geschiedenis zien van Noord Ierland. Prachtig museum die je echt een keer gezien moet hebben als je hier bent en vooral als je niet zoveel te besteden hebt, het is namelijk GRATIS! Wat wel even leuk is om te vertellen is dat de mensen hier allemaal zeer fantasierijk zijn. Ze geloven allemaal nog in mythes en verhalen over elfjes, reuzen, kabouters enz. In elke winkel kun je wel een boek vinden over de sprookjes en legendes die zich afspelen in Noord Ierland. Uiteraard kon in zo'n prachtig boek niet laten liggen dus heb ik nu een kinderboek met alle sprookjes en legendes van Noord Ierland. Wat mij direct opviel tijdens het lezen was dat alle verhalen nog al bloederig aflopen. In Nederland zouden we de verhalen niet bepaald pedagogisch verantwoord vinden. Maar ondanks de gruwelijke verhalen die hun ooit zijn verteld zijn de mensen hier heel erg sociaal en vriendelijk en behulpzaam. Daar kunnen we in Nederland nog een puntje aan zuigen.

Om even terug te komen op die lijst met plekken. Woensdag gaan we op een fieldtrip met een leerkracht om de omgeving te verkennen, volgens mij gaan we donderdag ook weg om iets te bezoeken en dinsdag middag ga ik samen met 4 andere studenten Art les geven op een basisschool. Daar krijg ik mijn eigen groep en gaan we hopelijk gezellig knutselen. Ik hou jullie op de hoogte van al mijn belevenissen en alle plekken die ik al heb bezocht.